Σ' ΑΓΑΠΑΩ, Μ ΆΚΟΥΣ;

Ανοίγω τα μάτια μου και ψάχνω πανικόβλητη να βρω το ρολόι ώστε να δω τι ώρα είναι! 7 παρά! Ουφ! Στο τσακ! Σηκώνομαι γρήγορα - γρήγορα και αρχίζω την πρωινή καθημερινότητα μου...

Λίγο μετά έρχεται και το πρωινό ξύπνημα των βλασταριών! Ώρα για να σηκωθείτε αγάπες μου, λέω! Ακούω μουγκρητά, λίγη γκρίνια, πολύ νύστα, χουχούλιασμα μέχρι πάνω και άλλα πέντε λεπτά ώστε να χουζουρέψουν. Φτιάχνω δεκατιανά, τα βάζω στις τσάντες και ορμάω ξανά πάλι στο παιδικό. Τέλος ο χρόνος μικρά μου σποράκια, λέω! Με τα κόπων και βασάνων σηκώνονται! 
Και κάπου εκεί, μεταξύ ζεστής και σφιχτής αγκαλιάς, πολλών ζουμερών φιλιών τους λέω το πρώτο σ΄αγαπώ! Και είναι όχι μόνο γεμάτη αγάπη, μα είναι γεμάτο προσμονή για να δω τη λάμψη στα παιδικά αθώα μάτια τους στο άκουσμα που ξέρω ότι τους αρέσει.
Η ώρα τρέχει αδυσώπητα, να φτιαχτούν, να ντυθούν, να φάνε για να πάνε στο σχολείο! Εκεί ο πρωινός αποχαιρετισμός, ξανά αγκαλιές, φιλιά, ευχές για μια υπέροχη μέρα. συμβουλές, υπενθυμίσεις και ένα ακόμα σ' αγαπώ, σαν φυλαχτό για να τα προστατεύει!
Τρέχω ασταμάτητα! Να δουλέψω, να καθαρίσω, να πάρω τηλέφωνα, υποχρεώσεις από εδώ  και από εκεί και πότε φτάνει μεσημέρι ούτε που το καταλαβαίνω...
Επιστρέφουν στο σπίτι! Πότε χαρούμενα, πότε στεναχωρημένα, πότε χαμογελαστά και πότε γκρινιάρικα! Τρέχω να τα αγκαλιάσω, να δω πώς τα πέρασαν, τι τους άρεσε και τι όχι... μιλάνε και τα δυο μαζί μη μπορώντας να κρατηθούν και με παρασέρνουν στο τι έκαναν ή τι έμαθαν και τι συνέβη στο σχολικό περιβάλλον. Εκεί κάπου θα πω ένα σ' αγαπώ... και θα ΄χει αυτό το σ΄αγαπώ όλη τη φροντίδα μιας μαμάς!
Φαγητό, μισή ώρα χαλάρωση και βουρ για διάβασμα.... εκεί χάνω το μέτρημα γιατί λέω τόσα σ΄αγαπώ που δεν καταφέρνω ποτέ να μετρήσω...
Απόγευμα σημαίνει δραστηριότητες ή απουσίας μου από το σπίτι. Ξανά αγκαλιές, φιλιά, συμβουλές για το τι έχουν να κάνουν και ένα σ΄αγαπώ και τα λέμε μετά.
Το βράδυ έρχεται και έπειτα από τη συνηθισμένη καληνύχτα το σ' αγαπώ της μέρας γίνεται ζεστό σαν πάπλωμα και τα σκεπάζει με απέραντη αγάπη και στοργή!
Θα με πεις υπερβολική! Μπορεί και να είμαι! Αλλά τα σ΄αγαπώ δεν τα λέω γα να τα πω! Μα τα νιώθω! Ξέρω πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά μου να το ακούν, πόσο όμορφα νιώθουν. Και σε πληροφορώ πώς πολλές φορές με ρωτάνε και εκείνα: μαμά με αγαπάς; Και τότε το λέω και το ξανά λέω!
Καμμιά φορά το φωνάζω κιόλας: Σ΄αγαπάω, μ ακούς; Για να δω τη φατσούλα τους ολογέλαστη!
Και μπορεί η κάθε μέρα να μην είναι το ίδιο ή να μην είναι καλή ή να είναι πολύ άσχημη, αλλά τα σ΄αγαπώ είναι πάντα εκεί! Δικά τους!