"1968" - "Κέρδισαν γιατί δεν μπορούσαν να χάσουν"!

Το ομολογώ. Εγώ και τα αθλητικά δεν είχαμε ποτέ ιδιαίτερη σχέση. Ήμουν ΑΕΚ χωρίς όμως να γνωρίζω το παραμικρό. Αυτό έμελλε να αλλάξει με την ταινία του χαρισματικού Τάσου Μπουλμέτη και το "1968"....


Καλοκαίρι 2017: τα site έχουν γεμίσει με πληροφορίες για τη νέα ταινία του Τάσου Μπουλμέτη που ετοιμάζει πυρετωδώς και ένα cast ηθοποιών διαλεγμένο με προσοχή.
25 Ιανουαρίου 2018: Επίσημη μέρα έναρξης της προβολής της ταινίας. Διθυραμβικές κριτικές.

Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου και δεν το κείμενο μου αυτό δεν μπορεί να συναγωνιστεί καμμιά κριτική.
Θα σου πω όμως τι είδα από τη δική μου σκοπιά και πως μου φάνηκε.
Μια ιστορική ταινία, με ένταση και παλμό, ανακατεμένη με ανθρώπινες ιστορίες. Μιλά για μια εποχή όπου μια νίκη κατάφερε να ενώσει ένα έθνος. Δεν είχε σημασία τι ομάδα ήσουν το 1968. Η υποστήριξη των Ολυμπιακών, των Παναθηναϊκών και των άλλων ομάδων, στην ΑΕΚ ήταν υποστήριξη αγάπης ως προς την Ελλάδα.
Ο Παγκόσμιος, Γιώργος Αμερικάνος, χάραξε τον δρόμο και έγραψε ιστορία, μαζί με τους συμπαίκτες του. Ιστορία ένωσης και ανιδιοτέλειας. Κάτι που δυστυχώς στις μέρες μας δεν συναντάται.
Δεν θα σου μιλήσω για τον γιο μου που έλαβε μέρος στην ταινία, τον Γιάννη, γιατί δεν θα είμαι αντικειμενική.
Θα σου πω όμως πως λίγο πριν τελειώσει το έργο, συγκινήθηκα και έκλαιγα για την ατάκα: "Κερδίσαμε γιατί δεν μπορούσαμε να χάσουμε".... και αναρωτήθηκα: Πόσο βάρος κουβαλούσε η ομάδα τότε για να μην απογοητεύσει μια χώρα ολόκληρη; Τι σεβασμός.... τι αξίες, τι ήθος!




https://www.youtube.com/watch?v=3SjAQAPo-oI
Είμαι ΑΕΚ τώρα πια και επίσημα. Γιατί έτσι τιμάω όχι μόνο τον γιο μου, μα ούτε και τον Τάσο Μπουλμέτη, ούτε και τους ηθοποιούς που έλαβαν μέρος στην ταινία ύμνο του "1968". 
Είμαι ΑΕΚ επειδή τιμάω τη νίκη της Ελλάδας και μιας ιστορίας που έχει μείνει ανεξίτηλη σε όλους μας!