ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΕΙ: ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ...

Βράδυ Κυριακής! Άλλη μια μέρα τελείωσε, άλλη μια μέρα αρχίζει αύριο, σκέφτομαι συλλογισμένη όλα όσα έχω να κάνω. Μα πώς τα καταφέρνω; Αναρωτιέμαι... Πώς γίνεται κάθε μέρα μου να ΄ναι πιο γεμάτη από την προηγούμενη και να έχω τον χρόνο απέναντι μου να αντιμετωπίσω;

Ένα, δυο, ένα δυο! Ανάσα... και ξανά πάλι! Με γρήγορους υπολογισμούς φτιάχνω το εβδομαδιαίο μου πρόγραμμα, συγχρονίζω επαγγελματικές ασχολίες με τα του σπιτιού, τα διαβάσματα των παιδιών, τα πάνω κάτω και αδημονώ... ναι αδημονώ για το επόμενο σαββατοκύριακο. Για το υπέροχο πρωινό Παρασκευής που φέρνει μαζί του, για τις μέρες που ακολουθούν, τη χαλαρότητα, το όχι τόσο αυστηρό πρόγραμμα και φυσικά... όλα αυτά που μπορούμε να κάνουμε: βόλτες, παιχνίδια, συζητήσεις!

Η ζωή δεν χαρίζεται, σε κανέναν. Έρχεται και σου λέει: κάθε μέρα θα σου δίνω επιλογές. Το τι θα αποφασίζεις αφορά εσένα. Μόνο πρόσεχε! Μην κλαίγεσαι αν φοβάσαι! Αν φοβάσαι και δεν έχεις τα κότσια αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο τότε κάτσε στα αυγά σου!

Κάθε απόφαση που παίρνουμε, πρέπει να τη λαμβάνουμε όχι μόνο με τη λογική μα και με το συναίσθημα. Είμαστε χαρούμενοι; Χαμογελάμε; Μας κάνει καλό; Μας βοηθά;
Οι όμορφες στιγμές της καθημερινότητας είναι μια επιλογή μου. Δημιουργώ στιγμές που έπειτα γίνονται αναμνήσεις. Αναμνήσεις που χαρίζω απλόχερα στην οικογένεια μου και που ξέρω πως έχουν μεγαλύτερη αξία από ένα ολοκαίνουριο παιχνίδι ή από κάτι υλικό.

Επιλέγω χαρούμενα παιδιά και ας είναι αδιάβαστα την άλλη μέρα διότι απλά αρνούμαι να τα πιέσω να υπερβούν τα όρια τους.
Επιλέγω φαγητά που ξέρω πως τους κάνουν καλό.
Επιλέγω τραγούδια που τα χορεύουμε δυνατά.
Επιλέγω ένα καθαρό και συμμαζεμένο σπίτι, και ας μην είναι πάντα εφικτό, γιατί διαπιστωμένα δεν μπορώ να ζήσω στο χάος.
Επιλέγω ντοκιμαντέρ γιατί μου αρέσει να μαθαίνω.


Επιλέγω ΣΩΣΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ γιατί ως γονιός έχω το καθήκον να διδάξω στα παιδιά μου το σωστό και το λάθος.


Εσύ, τι επιλέγεις;