ΜΙΛΑΩ ΣΕ ΣΕΝΑ, ΒΟΗΘΑ ΜΕ!

Από όταν έμαθα να γράφω, θυμάμαι πως προτιμούσα αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας όχι μόνο ως προς τους άλλους, αλλά και ως προς τον εαυτό μου. Ένα είδος ενδοσκόπησης στην ψυχή μου, καταγεγραμένες αλήθειες που είναι δύσκολο να πεις και να παραδεχτείς, ένα είδος ψυχανάλυσης αν θες.
Σε μια εποχή όπου τα social media έχουν "καταλάβει" όλον τον κόσμο, η γραπτή έκφραση μπορεί να αγγίξει πολλούς ανθρώπους και να δώσει χέρι βοηθείας μα και να βοηθηθεί όποιος το έχει ανάγκη.
Η εικόνα που βλέπετε ήταν η αφορμή για να γραφτεί αυτό το κείμενο και να περιγράψει, με έναν άλλον τρόπο, όσα συμβαίνουν αυτήν την εποχή στην καθημερινότητα μου!


Μιλάω σε σένα, που έχεις μάθει να κρίνεις. Ναι, να κρίνεις, χωρίς να ξέρεις τι συμβαίνει ή τι έχει συμβεί. Μιλάω σε σένα, που στάζεις χολή μπροστά είτε σε μια μάνα που παλεύει να μεγαλώσει το παιδί μόνη της, είτε σε δυο γονείς που τραβάνε τα πάνδεινα γιατί δυσκολεύονται με όλα όσους τους συμβαίνουν, είτε σε αυτόν τον πατέρα που χωρίς να το διαλέξει αλλά η ζωή τα έφερε έτσι, να μεγαλώσει μόνος τα παιδιά του.
Μιλάω σε σένα, που είδες ένα "διαφορετικό" παιδί και θεώρησες σωστό να το κοροϊδέψεις και να το κάνεις στην άκρη. Μιλάω σε σένα, που κάνεις τόσο κακό βάζοντας μια ακόμη ταμπέλα σε ένα μικρό πλάσμα, που θα την κουβαλάει μια ζωή! Μιλάω σε σένα που λες στα παιδιά σου ή στο παιδί σου, να μην παίζουν το δικό μου!
Μιλάω σε σένα, που είσαι και 'συ γονιός, μιλάω σε σένα που ονειρεύεσαι για το παιδί σου μια ζωή γεμάτη χαρά αλλά με την συμπεριφορά σου καταστρέφεις το μέλλον και τη χαρά του δικού μου παιδιού! Μιλάω σε σένα, που με βλέπεις και μου χαμογελάς μα μέσα σου νιώθεις αποστροφή. Μιλάω σε σένα που χτυπάς το παιδί σου επειδή έκανε το λάθος να πάρει 8 στο διαγώνισμα ενώ εμείς σαν γονείς και στο 6 δίνουμε συγχαρητήρια για την προσπάθεια. Μιλάω σε σένα, που φορτώνεις το παιδί σου παραπάνω απ΄όσο μπορεί ν' αντέξει.
Μιλάω σε σένα! Σε σένα, γιατί μεγαλώνεις ένα παιδί που σε βλέπει και αντιγράφει το παράδειγμα σου.
Μιλάω σε σένα, που λέει στο παιδί μου αυτά που δεν θα έπρεπε. Μιλάω σε σένα, που το βλαστάρι σου κάνει πάρτι και ενώ έχει καλέσει όλους τους συμμαθητές τους, το δικό μου το παιδί το ΄χει αφήσει απ΄ έξω.
Μιλάω σε σένα, που δεν σε αγγίζει ο πόνος του άλλου γονιού, παρά μόνο τα πόσο άριστα θα πάρει το παιδί σου.
Μιλάω σε σένα, που κουράστηκα, να εξηγώ ξανά και ξανά.
Μιλάω σε σένα, γιατί αυτό που μου κάνεις δεν μου αξίζει!
Μάθε λοιπόν:
Δεν το διαλεξα να ΄ναι το παιδί μου αυτιστικό. Δεν το διάλεξα να ΄χει το παιδί μου σύνδρομο Down. Δεν το διάλεξα να ΄χει ψυχαναγκασμούς. Δεν το διάλεξα να ΄χει διαταραχή. Δεν το διάλεξα να ΄χει μαθησιακές δυσκολίες. Δεν διάλεξα να ΄χει δυσλεξία. Δεν διάλεξα να μην μπορείννα γράφει ή να διαβάζει. Δεν διάλεξα να δυσκολεύεται με το παραμικρό. Δεν το διάλεξα να μην μπορεί να σταθεί σωστά σε ένα κοινωνικό σύνολο. Δεν το διάλεξα να ΄ναι διαφορετικό. Μα άκου: Όλοι διαφορετικοί είμαστε!

Σταμάτα να με κοιτάς λοξά και αντ' αυτού έλα στη θέση μου. Μόνο για μια στιγμή, Τόσο θέλει. Δες, νιώσε, συναισθάνσου. Γίνε μητέρα ή πατέρας αυτού του παιδιού. Βοήθα με. Βοήθα με και αντί να σε έχω απέναντι, γίνε σύμμαχος μου. Για σένα, για το παιδί σου. Για να γίνει τούτος ο κατακριτέος κόσμος καλύτερος.
Για να δω το παιδί μου επιτέλους να χαμογελάει!
Μιλάω σε σένα, βοήθα με!






Αφιερωμένο στα παιδιά μου, στη διαφορετικότητα τους, που τα κάνει τόσο μοναδικά! Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που δυσκολεύονται και στους γονείς που αγανακτούν!